Iciar Irurtia Orzaiz

Urduritasuna tarteka agertzen da, lana ugaria da eta emozioa giroan nabaritzen da. Barre-algarak, hasperenak eta irainen bat edo beste ere entzuten dira ilunpean, fokuen azpian eta eszenatokiaren beste aldean. Tdiferencia ren azken ekoizpena « labetik ateratzear » dago, eta aktore, zuzendari, teknikari eta produktoreak erlojuaren kontra ari dira lanean, Errauskine Rock ek agertokiak magiaz bete ditzan. Ikuskizuna hasteko irrikitan gaude!

Hilabeteak daramatzate muntai berriari forma ematen. Libretoa idazten, pertsonaiak definitzen, eszenografia eraldatzen eta jantziak diseinatzen. Laster estreinatuko du Tdiferencia k familia osoarentzako antzerki musikal hau, neskato bat izango duena protagonista gisa. Errauskine Rock ek ingurumenarekin maiteminduta dagoen, planeta zaindu eta kutsadura saihesteko irrikaz dagoen neskato baten istorioa kontatzen du, amaordearekin eta bi ahizpaordeekin bizi dena. Arratoi batekin partekatzen du ganbara, txakurrak izugarri maite ditu eta mimo handiz tratatzen ditu katuak ere. Bere «familiaren» mespretxua pairatzen du, baina horrek ez dio bizitzeko, abesteko eta mundu hobe baten alde borrokatzeko poza galarazten.

Entsegua arratsaldeko lauak pasata hasten da, soinu eta argiztapen teknikaria -Jon Jimenez- Larragako Kultur Etxera -urtarriletik aurrera egoitza gisa izan duten espaziora- iristen denean. Aurretik, Maite Redin (lanaren egilea eta zuzendaria) eta Conchi Redin (ekoizpenaren arduraduna) jantziak berrikusten aritu dira. Bitartean, Celia Fañanás eta Irati Muñoz aktoreak eszenografiaren munduan murgildu dira. Panelak antolatu, errezelak itsatsi eta atrezzoa birkokatu dute. Jantziak probatu, gerrikoak doitu eta buruko apaingarriak aztertzeko denbora ere badago. Ia dena prest dago. Errauskinek bere trapuak eszenatokian paseatzen ditu, amaordeak bere lumazko mantala alde batetik bestera kulunkatzen du eta ahizpaordeak lastotxoaz sakonki irentsi du bere freskagarria. Arratoiak sudurra zimurtzen du, eta Gabrielek puntuzko txanoa jantzi du belarriak ia erabat ezkutatu arte.

Ilun dago Larragako Kultur Etxea eta gitarra elektriko baten akordeek apurtzen dute segundo batzuetan gorriz tindatzen den areto baten isiltasuna. Ikuskizuna hastera doa, musika, dantza eta argi joko zirraragarri batekin. « Panpinarekin eta hartzatxoarekin egiten duzun jokoa asko gustatzen zait… Eta gero aulkian esertzea, hankak tolestuta. Berriro egingo dugu, mesedez… «, dio Maite Redinek. Eta Errauskinek -Celia Fañanas- berriro errepikatzen du eszena, panpinari irribarre eginez eta hartza goxoki besarkatuz aulkian esertzen den bitartean.

Osteguna da, apirilak 10, eta gaur arratsaldekoa antzezlana Larragako publikoari erakutsi aurreko azken entsegua izango da. Horregatik, xehetasun guztiak leundu behar dira. Gona trebetasun handiz albornozaren azpian ezkutatu behar da, argiak doitu eta eszenatokiaren gaineko mugimenduak definitu. « Saguaren silueta sartuko dugula uste dut… Egun hauetan, buelta bat eman eta nola egin erabaki beharko dugu». Zuzendaria eta ekoizlea bat datoz entseguan zehar. Bitartean, Jon Jimenezek trantsizioak amaitu, kaleak definitu eta argiztapenaren diseinua amaitutzat eman du. Orain bai, dena prest dago. Beraz, has dadila funtzioa!